Het microdoseren van psilocybine, oftewel het regelmatig innemen van kleine hoeveelheden van deze stof, vereist een individuele benadering en constante zelfobservatie.
Er zijn een aantal microdoseringsschema’s, variërend in frequentie van inname en dosisgrootte. In dit artikel presenteren we de populairste.
Als je geïnteresseerd bent in de voordelen van psilocybine microdosering en het therapeutische potentieel ervan, lees dan het artikel: Microdosering als antidepressivum?
Individuele benadering en observatie
De soorten microdosering kunnen variëren afhankelijk van de individuele voorkeur en de doelen die de gebruiker wil bereiken. Een van de meest voorkomende protocollen is er een waarbij elke dosis psilocybine ongeveer 1/10 tot 1/20 van een normale psychoactieve dosis is. Met andere woorden, microdosering bestaat uit het consumeren van zogenaamde subperceptuele doses psilocybine, die geen psychedelische effecten produceren, maar wel een gunstig effect hebben op de stemming, creativiteit en perceptie.
Er zijn nog veel vragen over het beste type microdosering van psilocybine. De dosering, de frequentie van inname en de duur van de microdoseringscyclus zijn nog niet onderzocht. Sommige experts suggereren dat het belangrijkste is om het microdoseringsprotocol te testen en aan te passen aan iemands individuele behoeften en reacties. De effecten van psilocybine microdosering op iemands lichaam kunnen verschillen, dus experimenteren en het monitoren van iemands welzijn is essentieel.
De meest voorkomende microdoseringsprotocollen
Mensen die geïnteresseerd zijn in microdosering hebben vaak problemen met het kiezen van de juiste dosis en frequentie van inname van psilocybine. Door beoefenaars ontwikkelde schema’s kunnen hierbij helpen. De populairste microdoseringsmethoden op dit moment zijn ontwikkeld door James Fadiman en Paul Stamets.
Het Fadiman Protocol
Dr. James Fadiman is een van de pioniers van het gebruik van psychoactieve stoffen in psychotherapie. In zijn protocol wilde hij een duidelijke scheiding aanbrengen tussen de dagen waarop een microdosis wordt ingenomen.
De basis van dit protocol is vooral het feit dat, hoewel het effect van het psychedelische middel na een paar uur voorbij is, het effect op de functie tot een tot twee dagen na inname van de dosis kan aanhouden. Dit protocol is er ook op gericht om het opbouwen van tolerantie voor psilocybine te voorkomen.
Volgens Fadiman moet microdosering eens in de drie dagen worden uitgevoerd. Hij raadt aan om het lichaam te observeren en significante veranderingen in stemming of gedrag te registreren, niet alleen op de dag van de microdosering, maar ook tussentijds.
Het protocol van Fadiman vereist geen extra supplementen en heeft in principe geen invloed op de dagelijkse routine. Elke derde dag microdoseren vereist echter een zekere mate van mindfulness, omdat de dosis elke keer op een andere dag valt.
Stamets protocol
Het tweede zeer populaire microdoseringsprotocol is een schema van Paul Stamets, een wereldberoemde mycoloog en promotor van het gebruik van psychedelica voor zelfontwikkeling.
Stamets raadt aan om vijf dagen achter elkaar psilocybine te microdoseren, gevolgd door twee dagen rust. De auteur raadt ook aan om Lion’s Mane (Hericium erinaceus) in het schema op te nemen, dat neuroprotectieve en ontstekingsremmende effecten heeft. Daarnaast wordt niacine vaak gebruikt als supplement om het effect van de andere stoffen te versterken. Soms treedt er echter een flush-effect op na inname, d.w.z. een periodieke roodheid van de huid een uur na inname.
Het onbetwistbare voordeel van dit protocol is de regelmaat. Het 5:2 systeem lijkt ideaal voor mensen die ‘van maandag tot vrijdag’ werken. Dit kan echter een valkuil blijken te zijn gezien de effecten van psilocybine op de stemming. Psilocybine is op zichzelf niet verslavend, maar de supplementatie ervan met deze frequentie kan de vorm aannemen van ‘vluchtgedrag’, waarbij de geest onbewust wordt geprogrammeerd voor ‘betere’ en ‘slechtere’ dagen.
Alternatieve protocollen
Zoals ik al zei, zijn er een aantal microdoseringsschema’s, waarvan er veel individueel zijn ontwikkeld door gebruikers. Hier zijn er een paar:
- Microdosing Institute Protocol – een protocol dat is opgesteld door het Microdosing Institute, een organisatie die sinds 2017 het bewustzijn over het microdoseren van psychoactieve stoffen verspreidt.Het protocol houdt in dat je om de dag een microdosis psilocybine neemt voor een periode van vier tot acht weken. Deze dosis kan worden gebruikt voor mensen die worstelen met depressie, ADHD/ADD, sociale fobie, migraine en clusterhoofdpijn.
- Protocollen 2/7 en 3/7 – d.w.z. een microdosis nemen op twee of drie geselecteerde dagen per week. Dit moeten altijd dezelfde dagen zijn. Na een cyclus van 4 – 8 weken moet er minstens een reset van twee weken plaatsvinden. Dit protocol vereist geen supplementatie en in wezen is de enige regel dat je minstens één dag rust neemt tussen de microdoses.
- Overnachtingsprotocol – speciaal voor mensen bij wie psilocybine een slaperig en kalmerend effect heeft. De microdosis wordt dan niet ’s ochtends maar ’s avonds genomen, ongeveer een uur voor het slapen gaan. In het nachtprotocol wordt psilocybine om de twee dagen gebruikt, gedurende vier weken, waarna een reset moet worden gedaan. Echter, ook hier kunnen, afhankelijk van de behoeften, verschillende variaties worden geïntroduceerd in de loop van de tijd. De effecten die worden opgemerkt door degenen die dit protocol volgen zijn een verbeterde slaapkwaliteit, helderder dromen, een groter vermogen om problemen op te lossen en een beter gevoel van welzijn direct na het ontwaken.
- Intuïtief microdoseren – d.w.z. doseren zonder protocol. Dit type dosering wordt op individuele basis bepaald en de regels worden vastgesteld door zelfobservatie. Dit type microdosering kan het meest gunstig zijn, maar wordt niet aanbevolen voor beginners. Het is het beste om vooraf zelf een paar geselecteerde protocollen te testen om de verschillen in effect op te merken en zelfdiscipline aan te leren.
Veiligheid
Microdosering van psilocybine wordt als veilig beschouwd, maar zoals elke werkzame stof kan het bijwerkingen veroorzaken. De meest voorkomende zijn verhoogde emotionele gevoeligheid, apathie, duizeligheid, stemmingswisselingen, zich moe of slaperig voelen en angst.
Het is belangrijk om het microdoseringsschema nauwkeurig te bekijken nadat je bij jezelf verontrustende symptomen hebt waargenomen. Dergelijke symptomen kunnen het gevolg zijn van een te hoge dosis of van het te vaak innemen van psilocybine.
Psychoactieve stoffen in het algemeen moeten niet gebruikt worden door mensen met een aanleg voor psychische stoornissen zoals schizofrenie, psychose of andere persoonlijkheidsstoornissen.
Zelfs als dergelijke predisposities niet aanwezig zijn, moet psilocybine microdosering niet worden gebruikt als oplossing voor emotionele problemen tijdens bijvoorbeeld een moeilijke periode in het leven. Hoewel microdosering in zo’n situatie zinvol lijkt, is het de moeite waard om eerst een arts te raadplegen.
